Berkin Türkiye'yi koca koca insanlar kurtaramadığı için oradaydı.
Gezi Direnişini hatırlayın. Kimler oradaydı. 94-95-96-97-98-99-00 lü bütün çocuklar dışarıdaydı. Baktılar ki kendiyle övünen 80 kuşağında iş yok attılar kendilerini meydanlara. 60lı yılların ruhuyla mücadele ettiler. Kitaplar okudular onları dövmeye hazırlanan polislere. Ne silah kullandılar ne taş. Sadece sessizce sıkıntılarını anlatmaya çalıştılar.
Biz 80 doğumlular dedik ki "Aferin bizim içinde mücadele edin." Aldık kucağımıza çocuklarımızı çıktık meydanlara. Onlar gibi ön saflara çıkamadık ama onların yanında olduğumuzu gösterdik. Belki polisi gördüğümüz de ilk köşeden döndük ama dualarımız onlarlaydı. Sorumluluklarımız artığından belkide korktuk. Sloganlar attık ama ön saflarda olamadık.
Ayıp yine bizim mi hayır bizi yetiştirenlerin. Öyle bir kuşak büyüttü ki bizi "Aman sakın rengini belli etme. Çok celallenme. Bırak diğerleri ne derse desin bulaşma" "Sol kolunu kaldıra kaldıra bağırma." Yerel bir gazetede kimsenin ilgilenmediği bir köşem vardı lisedeyken. Orada eleştirel yazılar yazıyordum. Belkide tek babam okuyordu kızıyordu bana "Sakın çok göze batma" diye. Öyle sindirilmiş bir nesil tarafından yetiştirildik ki korktuk. Babam 77li yıllarda üniversitedeymiş. Biz neler yaşadık diye bir başlardı cümleye kanım donardı. Okulda tartışırdık ama çok yüksek çıkamazdık.
Sonra 90lılar doğdu. Unutuldu tabi bazı şeyler. Onlar o bastırılmış anne babaların ikinci çocuklarıydılar yada çok etkilenmeyen nesil yetiştirdi onları. Cesurlar yürekliler. Hepsinden önemlisi tek yürekler.
Onlar özgür doğdular. Haksızlık onlara göre değil. Kesilecek bir ağaç bile onlar için çok kıymetli.
İşte koca koca adamlar soruyor ya ekranlara çıkıp "Ne işi vardı onların orada" diye. O çocuklar senin yüzünden oradaydı. Sen iyi yönetemedin ülkeyi. Baktılar ki gitmiyorsun. Tek bir kıvılcım beklediler, sonrasında attılar kendilerini meydanlara.
Büyümeyi beklediler seni yenmek için. Şimdi seni ve senin gibi düşünenleri bütün dünyaya rezil ettiler. Ayakta alkışlıyorum ben onları. İyi ki vardınız, iyi ki oradaydınız. Bizim cesaretimizi tekrar canlandırdınız.
Şimdi size bir sorum var. Gezi parkına bir çok anne çocuğunu yanında götürdü. Parkta resimler yaptılar, eğlendiler. İstanbul'un ortasında kamp kurdular. İzmir'de tencere tava çalmak için balkonlara çıktılar. Yakınlarındaki meydanlara gidip bağırdılar. Gündoğdu meydanına gidip tüm İzmirlilerle birlikte andımızı okudular. Çoğu 6-7 yaşlarındaydı. Ya orada onlara bir şey olsaydı. O zaman ne soracaktınız?
Artık bu soruyu bize değil kendinize sorun. Çünkü cevabını en iyi siz biliyorsunuz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder