Annem hep 15-16 yaşlarındayken bana "Sen hep bebeğimsin" derdi. Kızardım.
Büyüdüğümü kabullenmiyormuş gibi gelirdi bana. Birde hep yanımda olduğundan pek kıymette bilmiyordum tabi.
Zaman geçti annem " Sen benim çocuğumsun." demeye başladı. O zamanlar İzmir'e yeni gelmiştim. Yalnız kalmak, yemeğini kendin yapmak, bulaşık yıkamak gibi işler işkence geliyordu. Annem geldi mi sanki ev bir anda değişiyordu.
Mesela ben çarşafları yıkıyorum temiz temiz seriyorum. Annemin yıkadıkları gibi kokmuyor. Aynı ev, aynı deterjan, aynı yumuşatıcı. O bir yıkıyor yine tüm çarşaflar öyle kokmaya başlıyor. Psikolojik midir nedir bilmem onun yıkadığı daha güzel oluyor.
Zaman geçti bende anneme "Anne olunca benim yaptıklarım da senin gibi olacak" deyip durdum. Anne oldum bir şey değişmedi. Hatta iki tane anne oldu yetmemeye başladı. Hala annemin yaptığı her şey daha güzel oluyor. Annem bir geliyor tüm dolaplar inci gibi oluyor. Hatta o gittikten sonra kıyafet dolapları bozulmasın diye bir kazak alırken alttan canım çıkıyor.
Mesela kayınvalidem hazır puding yapar şahane olur. Bildiğiniz hazır puding. Mesela ben o pudinglerden 8 tane çıkarmışlığım var. Hatta bir keresinde sadece 1 kase çıktı. Herhalde üstündeki tarifi uygulayıp da bir tane çıkartabilen benimdir. O zaman kocamın çok tebriklerini almıştım.
Böyle işte annelerim. Şimdi başları bizimle daha dertteler. 2 taneydik 3 olduk. Sadece bize hazırlanıyorlardı. Şimdi biz ve kraliçemiz. Ona göre yemek pişiyor. Ona göre evin düzeni oluyor. Ona göre misafirliğe gidiliyor.
Annemle bir kaç ay önce benim rahatsızlığımdan dolayı 4 hafta birlikteydik. Ben Ecemle ilgilenemiyordum. Annem uyuttu, yedirdi, gezdirdi. Sonunda biz aylık kontrol için Ecem'i doktoruna götürdük. Ecem o ay 700 gram aldı. Nerdeyse Ecem 3 aydan sonra hiç o kadar kilo almamıştı. Annem bir sevindi anlatamam. Sanki az kilo alsaydı başarısız hissedecekti.
Şimdi Ecem diş çıkartıyor. Dişide öyle böyle çıkartmıyor. Ortalama 2 diş çıkartması 10 gün sürüyor. İlk 4 dişi çıkartmasın da benim annemle birlikteydik. Denk geldi kadına. Şimdi çıkartmasında karı koca baş etmeye çalışıyorduk. Kayınvalidem geldi. Bizi bir gördü kadın. 3 gündür uykusuz anne baba, şırıngayla dahi olsa ilaçları içemeyen, suratı kaşık kadar kalmış bir bebek acıdı halimize. Topladı bizi geldik onun evine. Şöyle söyleyeyim hemen hemen 24 saattir birlikteyiz Ecem ilaçlarını zorlanmadan farklı bir yöntemle de olsa düzenli içiyor. Eşimle ben uykusuz değiliz. Ve hepimiz bir arada olduğumuz için mutluyuz. Yani ben öyle olduğunu düşünüyorum. Bakıyorum yüzlerine çok mutlulular. Tamam 10 da Ecem'den bile önce sızıyor olabilirler ama mutlulular.
Bu kadar bıdı bıdı ettim. İşin sonucu şu ben annelersiz yapamam. İstersem 30 yaşında olayım ister 50 farketmez. Ben tipik bir Ana Kuzusuyum. Annem hala beni "Kuzu" diye sever hatta. Koyun oldum onun için değişmedim. Yavruladım hala kuzusuyum. İkisi de uzakta olsalar da yetiyorlar bize.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder