Süt anne hikayemi okudunuz, beğendiniz. Benim duygularımla yorumladığım süt anne hikayemi süt kızımın annesi kendi hissettikleriyle yazdı.
Cesur yürekli bir kadın o. Herkesi cesaretlendirecek süt anne hikayesi, iyi okumalar.
***
Hani boğazında bir
yumru olur ya böyle bir ani benimkisi. O kadar büyük bir mutluluk. Ama canımı
da acıtan aslında…
Aslında baştan
başlamak lazım. Sorsanız hayatta hayalimi hep bir kız bebekti. Sarışın, renkli
gözlü, kıvır kıvır sarı saçlı. (Benim gibi pırasa saçlıdan nasıl çıkacaksa o da
ayrı.) Allah dualarımı kabul etti ve bebeğimi verdi. Artık bana hayatta ne
deseler “Kızım” der oldum. Hayatımı ona adadım. Ailem, eşim hep destekçimdi.
İlk zamanlardan sonra
kızımla baş başa bir hayata başladık. Gündüzleri düzenimizi oturttuk. İlk hafta
sütüm yeterli gelmediği için mamaya başladık. İlkim Naz hem emiyor hem de mama
içiyordu. Kilosu gelişimi gayet iyiydi. Gel zaman git zaman sütüm azaldı ve
kesildi. O zaman hayat durdu. Yine destekçilerim yanımdaydı ama kendimi yiyip
bitiriyordum. Kızımı böyle bir nimetten nasıl mahrum bırakabilirdim. Bir şeyler
yapmalıydım.
İnternetin başına
oturdum. Önce keçi sütü çıktı. sonra bir bayanın twitter mesajı çıktı karşıma sonra da bir blog ve sütü olan anneler olmayanlara versin
diye bir kampanya… Okudum yavaşça sonra twitteri açıp yazıyı gördüm. O an
“Eşime süt buldum.” diye öyle bir bağırmışım ki korkmuş. Tweete cevap attık.
Blogun sahibi daha sonra
bizi aradı, bilgilendirdi ve bana sütannemizin numarasını verdi. İşte hani hep görürüz
ya elinde telefon, numarayı çevirirler, kapatırlar, arayamazlar iste benim de
öyle oldu. Bir kaç kere yaptım sonra aradım. Nefesimi tutmuştum konuşurken, ses
o kadar da korkutucu değildi. Evlerine davet ettiler. Sözleştik.
Tabi bu arada
çevreden laflar, sözler, yorumlar... Ama ben kararımı vermiştim. En azından bu şansı
deneyecektim.
Hazırlandık.
Yola çıktık. Kapıda karşılanmıştık. Sıcak bir ortamdı. Ama hala tedirgindim. Bu
arada doktorumuzun dediği gibi, İlkim Naz benim sütümü emdiği için sütannemizinkini
istemeyebilirdi. Bu ayrı bir şüpheydi.
Aç bırakmıştık
bilerek. O an sütannemizin sütünü, biberona koyup, içirmeye başladık. Benim kızım
soluk almadan bir nefeste içti. O an Açelya’nın yüzüne baktım, ağlıyordu. İşte
o an hayatımız değişti. Aramızda hiç kopmayacak ve kimsenin anlamayacağı bir bağ
oluştu.
İlişkimiz sadece bir alışveriş
değildi. Sevgi vardı, bağ vardı. Ecem’i özlüyorum görüşmesek. Açelya kız kardeşim
gibi oldu. İkinci ailemizdi. Her şeyi konuşuyor, paylaşıyoruz ailece.
Akrabalık, tanıdıklık, kan bağımız
yok ama sevgi var. Onun gözleriyle bakıyorum
Ecem’e , o da İlkim Naz’a ayni bakıyor. Bu kızımın kısmetiydi, şansıydı.
Her an dualarımda onlar da
var. Artık aileyiz biz…
Öniz İşbilen.
***
Sizinde paylaşmak istediğiniz, bir süt anne hikayeniz varsa sutannne@gmail.com gönderebilirsiniz. Belki sizin hikayeniz, bir bebeğin daha tanımadığı süt annesine kavuşmasını sağlayabilir.
Sizinde paylaşmak istediğiniz, bir süt anne hikayeniz varsa sutannne@gmail.com gönderebilirsiniz. Belki sizin hikayeniz, bir bebeğin daha tanımadığı süt annesine kavuşmasını sağlayabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder