Kendi çocukluğumu
düşünüyorum birkaç gündür ve ne kadar farklı olduğuna şaşırıyorum hayatın. Evet
biz öyle çok psikolojimiz düşünülerek, pedagoglara danışılarak büyümedik ama
mutlu, duyarlı ve vicdanlı çocuklardık pek çoğumuz.
Şimdi öyle değil mi çocuklar?
Değil demek vicdansızlık
olur. En nihayetinde biz yetiştiriyoruz. Duyarsız bu çocuklar desek dönüp
kendimize bakmamız gerekir önce. Yalnızca doğal akışında bir şey öğretemiyoruz.
Hayatı didaktik bir şekilde anlatıyoruz çocuklara. Bizim çocukluğumuzun
kuralları işlemiyor artık.
Örneğin biz diğer çocuklarla
paylaşamayacağımız yiyeceği yemezdik öyle ulu orta. Zaten okulda bir gevrek
alma hakkımız olurdu da, o gevrekte yeri gelir on parçaya bölünürdü. Doktor
çocuğu da vardı, kapıcı çocuğu da aynı sınıfta ve hepsi aynı şeyi yerdi.
Son günlerde Lal'in burnunun
dibinde yiyemeyeceği şeyleri çocuğuna yediren annelere maruz kalıyorum
sıklıkla. Laliko yutkunuyor da yutkunuyor. Gel de anlat çocuğa. Yanımda Lal
için yiyecek taşımayı adet edinmiş ben yeri geliyor artık kandıramıyorum
çocuğu.
Bütün bunların yanında
geçtiğimiz haftalarda, parkın ortasında, on-on beş çocuğun içinde çocuğuna
çekinmeden muz yediren anne de gördüm ya ne diyeyim artık ? Yahu arkadaş evet
hepimiz çocuğumuz yesin istiyoruz ama gerek var mı kaydıraktan kayarken
herhangi bir şey yemesine?
Lal tabii diğer
çocuklar gibi muz diye tutturdu.Yanımda yok, gel gidelim alalım diyorum. Çocuk
işte ne parkı bırakmak istiyor ne muzdan vazgeçiyor. Lal gibi birkaç çocuk daha
yedi bitirdi annelerini. Bu arada bizim muz aşığı annede ne bir utanma ne bir
sıkılma.
Ben Lal'i eve götürüp eline
bir muz verebildim. Peki ya o annelerden bunu yapamayacak olan varsa? Bu soruyu
umarım birgün o annede kendine sormayı başarabilir!
Bir diğer konu ise okula
gönderilen yiyecekler. Çikolata dağıtan var, lolipop dağıtan var. Var da var
yani. Birincisi Lal gibi alerjik pek çok çocuk var. Sadece süt alerjisinden
bahsetmiyorum. Pek çok besin alerjisi türü var. İkincisi bir okul öncesi
kurumda çikolata, şeker, cips ve türevleri dağıtılamaz!
Ben Lal'e içinde süt
bulunmasa dahi hazır ve şekerli gıda vermek istemiyorum.Ve benim dışımda biri
tarafından bu tür yiyeceklerin çocuğuma sunulmasını da istemiyorum.
Diyeceğim
o ki empati anneler. Biraz empati. Tamam hepimiz seviyoruz çocuğumuzu ama diğer
çocuklara ve annelere de biraz saygı. Beğenmediğimiz çocukluğumuzda ders
alınacak yerler de var bakın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder