İşte bizim evde bu durum yaşanıyor. Dün akşamüstü bir anda midem bulanmaya başladı. O saate kadar yediğim herşey fazla geldi. Sonuç istifra. Hemde bitmeyen arka arkaya gelen mide bulantılarıyla devam etti. Ayakta duramayacak hale gelinceye kadar sürdü
Birde bu durumlarda babanın hep bir işi olur ya! İşte o akşamlardan birini yaşadık. Hastayım, bir çocuk hasta, diğer çocuk evdeki huzursuzluk nasibini almış durumda. Baba nerede? Yolda! Adam uzun zamandır ilk defa şehir dışına çıktı iş için biz hepimiz hasta olduk.
Ecem'de okul servisinde kusarak eve geldi. Mis gibi kokusuyla evimizi doldurdu. Burak benim huzursuzluğum ve halsizliğimden nasibini aldı ve hiç uyuyamadı. Çünkü kucağımda onu tutup emzirebilecek halim yoktu. İlk defa yatarak emdi. Pek başaralı olamadık ama en azından karnının doyduğunu düşünüyorum.
Ya hamile ya da emzirme döneminde olduğumdan ortalama 4 yıldır kan ilacı ve elevit dışında hiç bir ilaç kullanmadım. Zaten ilaç kullanmayı pek sevmem. Başım çatlayacak hale gelecekte anca o zaman bir ağrı kesici içerim. Ama dün akşam bir bulantı ilacı içebilmek için neler vermezdim. Ecem'in doktoruyla konuştum. Ecem için bir ilaç yazdırdı. İlacı benimde içip içemeyeceğimi sordum. Mümkün olmadığını sütten Burak'a geçebileceğini söyledi.
Aynı şekilde yiğenim de hastalanmış. Dün akşam üstü bulantı ve ishal başlamış. Onu hastaneye götürürlerken seni de götürelim dediler. Gitsem ne olacak ki? İlaç kullanamıyorum. Serum taktıkların da huzursuz olacağım Burak'a dokunacak diye. Hiç gitmeyip sakince geçip gitmesini beklemek en iyisi diye düşündüm.
Ecem halsizlikten erkenden uyuya kaldı. Bende uyuyacağım ama Burak uyumuyor. Su içemedikçe sütümün azaldığını hissetmeye başladım. Her emziren annenin içindeki o kötü kadın konuşmaya başladı. "Ya sütüm kesilirse" diye. Bir korku kapladı içimi. Sıvı birşey almaya çalıştıkça dahada kötü oldum.
İnsanın yakının, komşusu olması harika birşey. Eltim, bana nane limon getirdi Burak'ı aldı gitti. İşte o saatten sonrası bende yok. Taki sabah 5'e kadar. Bu arada eşim gelmiş, Burak'ı emzirip uyutmuşum falan hiç birini doğru düzgün hatırlamıyorum.
5'te Ecem uyandı. Salona geldik yattık yuvarlandık. O iyileşmiş ama ben iyileşemedim ki. Onun için sevineyim mi kendim için üzüleyim mi bilemedim. Habire tuvalete gidiyoruz. Bir şey yapamadan çıkıyor. Oyuna çevirmeye başladı. Ben her kalkışımda midem iyice bulanıyor. Sinir kat sayım yükseliyor. Saat 7 gibi patlama yaşadım ve Cem uyanıp Ecem'i benden uzaklaştırdı. Ve ben derin bir uykuya daldım.
Cem 7 buçuk gibi karnını ovalaya ovalaya uyutmuş. 1 gibi kalktı. Bu arada sabah 9 dan sonra Burak 1 buçuğa kadar uyumadı. Yani halimiz harap. Dün gece hastalanmam bütün düzenimizi alt üstü etti.
Bu gece nöbetçi aile olarak görevimizin başında olacağımız belli.
Not: Salık ocağına aşı için gidecektik. Gidemeyince hemşiremiz aradı. Aynı şikayetlerle başvuran bir sürü hasta varmış. Suyumuzu kaynatarak içmemizi tavsiye etmiş. Salgın durum olabilirmiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder