Sayfalar

24 Kasım 2015 Salı

Ege+1: Işığım ve Gölgem



 Ben hep öğretmenlerime hayrandım. Karşımda muazzam bilgi birikimleriyle ve Atatürk sevgileriyle dururlarken hep imrendim onlara. Onların bana gösterdiği bilginin ışığından yürümeye çalıştım hep. Bugün artık eğitim deyince aklıma ilk düşen Ege elbette ki

Özel eğitime ilk başlayacağımız günlerde karşımıza nasıl bir öğretmen çıkacağına dair çok ciddi endişelerim vardı. Oğlumun şansından olsa gerek çok iyi bir öğretmen çık karşımıza. Eğitime başladığımızda Ege 9 aylıktı. Öğretmeni, dersler boyu alkış yapsın, bir kere ‘cee eee’ yapsın, önce ses taklit etsin, sonra kelime söylesin diye dakikalarca uğraştı. Şimdi Ege 33 aylık; artık taklitleri, kelimeleri söylemeyi öğrendi. Şimdi renkleri, şekilleri öğrenmeye çalışıyor. Tüm bunları yaparken öğretmeninin bir kere sıkıldığını, yorulduğunu, Ege’nin kendisinin istediği hiçbir şeyi yapmamasına rağmen bir kere pes ettiğini, suratının asıldığını görmedim. O hep aynı ilgi, dikkat ve güler yüzüyle, pes etmeden, farklı öğretim yöntemleri deneyerek Ege’ye ulaşmaya çalıştı. Başardı da! Kimisi uzun zaman ve emek gerektirse de Ege, öğretmeye çalıştığı tüm becerileri bir bir öğrendi ve öğrenmeye de devam ediyor. 

Oğlumu bu kadar iyi tanıyan, hangi durumda hangi eğitim metodunu kullanacağını çok iyi bilen, Ege’nin yalnızca eğitimiyle değil, her şeyiyle ilgilenen, gittiği kreşe, orada nasıl vakit geçirdiğine, orada geçirdiği vakti nasıl daha kaliteli hâle getirebileceğimizin yol ve yöntemlerine kadar dikkat eden, tüm bunlar yetmezmiş gibi anne-baba olarak bize çocuk yetiştirme maceramızda yol gösteren, kitap ve eğitim tavsiyelerinde bulunan, güler yüzüyle, hayata sıcacık bakışıyla umudumuzu hep tazeleyen bir öğretmenimiz var! Bunun ne kadar büyük bir şans olduğunu tüm anneler ama en çok da özel gereksinimli çocuğu olan anneler bilirler. 




Şimdi Ege’ye bakıyorum da o da öğretmenine aynı hayranlıkla bakıyor. Bu da beni çok mutlu ediyor! Kendimden biliyorum ki öğretmenine hayran olan çocuklar, duydukları o hayranlıkla kendilerine verilen bilgiyi almayı dört gözle bekler. Tıpkı Ege gibi, biz de Pervin Öğretmen’in bitmek bilmeyen enerjisine, öğrenmeye ve kendini geliştirmeye duyduğu aşka ailece hayranız ve takdir ediyoruz. Bu vesileyle kendisine bir kez daha teşekkür ediyor ve öğretmenler gününü kutluyoruz. Allah sizi oğlumuzun başından eksik etmesin Pervin Öğretmenim! Sizi çok seviyoruz !!!

Ege’nin en önemli öğretmenlerinden biri de evde her gün yılmadan, yorulmadan Pervin Öğretmen’in gösterdiği yöntemleri kullanarak, verdiği ödevleri bir bir tekrar edip öğrendiklerini pekiştirmesini sağlayan anneannesi. Bu hayatta bana ve kardeşime öğrettikleri yetmiyormuş gibi şimdi de oğluma yol gösteriyor. Annemin hakkını ödemem bu dünyadaki maddi, manevi hiçbir şeyle mümkün olmaz! Yüreği öğrenme ve öğretme aşkıyla dolu canım annem, senin de öğretmenler günün kutlu olsun !!!  




Hayatta ilk öğretmenlerimiz anne-babalarımızdır aslında. Onlardan görerek öğreniriz en önce. Ardından varsa kardeşlerimiz gelir. Onların yaptıklarını yaparak öğreniriz, her zaman birebir aynı sonuçları almasak da…Bugün, benim kardeşim de bir öğretmen artık! 2 ay önce bu kutsal mesleği icra etmek için 3 yaşındaki oğlunu yanına alıp, evinin kapısına kilit vurup bugüne kadar yolunu izini bilmediği Erzurum Horasan’a gitti. Diliyorum ki şimdi oralarda gözlerinde ışıltılarla kendisine hayran hayran bakan öğrencileri vardır. Öğretmenler Günün kutlu olsun ablacım! 

Ailesinin yarısı öğretmenlerden oluşan biri olarak öğretmenleri hep ailemizin bir parçası gibi hissetmişimdir. Başta rahmetli dedeciğim ve eşimin dedesi olmak üzere 2 teyzem, 3 eniştem, halam, dayım, yengem hepsi öğretmen benim. Hepsine, yaptıkları işe, öğrettikleri her şeye hayran olmakla büyüdüm ben! Hepsinin güzel ellerinden de bir bir öpüyorum bu vesileyle! 

Ailemizden sonra, en az onlar kadar sevdiğimiz, eğitim hayatındaki öğretmenlerimiz geliyor. Bir yerlere gelmeyi başarmışsam eğer bu hayatta, sayelerindedir. Birinin adını yazsam diğerini unuturum da haksızlık ederim diye ödüm kopuyor. O yüzden hepsine birden buradan selam olsun. Canım öğretmenlerim, sizlerin de fedakâr ellerinden öpüyorum! Öğretmenler Gününüz kutlu olsun! 

Yıllar geçtikçe öğrendim ki biz annelerin eğitim hayatından sonra da bir öğretmeni oluyormuş: Evlatlarımız! Ege ile birlikte edindiğim bilgilerin, öğrendiğim o yepyeni duyguların haddi hesabı yok. Dilerim de olmaz! Bugün görüyorum ki hayattaki en büyük öğretmenlerimden biri oğlum. Bana bu kadar çok şey katan, beni ben yapan, hayatıma yepyeni ufuklar açan güzel oğlum, 

Dilerim ki karşına hep böyle güzel öğretmenler çıksın! Çünkü biliyorum ki bir çocuğun en büyük şansı, küçükken iyi bir öğretmene sahip olmasıdır. Şükür ki bugüne kadar şansın hep yaver gitti. Umarım bundan sonra da hep böyle gider. 

Başta oğlumun ve özel gereksinimli olsun olmasın tüm çocukların gölgelerinin hep öğretmenlerinin saçtığı ışıkta aksetmesi dileğiyle…

Hayranlık ve minnetle… 

Tüm öğretmenlerin ÖĞRETMENLER GÜNÜ KUTLU OLSUN!!!

Ege’nin Annesi
Nur




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder