Hamileyken Ecem'in kalbinde ufak bir nokta belirdi. İkili tarama testimde hiç bir sorun çıkmamıştı. Rahattım. Kızım normal olacaktı. Ama o ufak nokta, o zaman hayatımda en çok güvendiğim insan doktoruma rağmen aklımı kontrol ediyordu. Bana "Hiç bir şeyi yok. Boşuna kafanı yorma." demişti. Nasıl yormam riskim 250 de 1 düşmüştü.
Sonra ben böyle ahlanır vahlanırken. Bir yerde down sendromlu bir kız ve annesiyle karşılaştım. O kadar mutlulardı ki. Kız hayatınızda görebileceğiniz en güzel kızdı. Anne "Kızımın farklılığından gurur duyuyorum" dedi bana. O kelimeden sonra kendime o kadar çok öfkelendim ki anlatamam . Herşeyiyle benim kızım olacaktı. Hemde hayata 1 kromozom fazla başlayacaktı.
Onları bizlerden ayıran tek bir kromozon. Her çocuk gibi bir tek sevgimizi bekliyorlar. Farklılıklarını kaldırmak bizim elimizde.
Gerçek dostlar kromozon saymaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder