Peki ben sana bir soru soracağım; "Mucizelere inanır mısın?" Evet ise cevabın ben bir mucizeye 1/1000'lik ihtimale sahibim şuan. Tanrı'ın bana gönderdiği bir canlı.
İkinci çocuğu hiç istemiyorduk. Ecem bizi iki çocukluk yorduğu ve iki çocuklu arkadaşlarımızın delilik sınırında olduğunu gördüğümüzden ödümüz kopuyordu.
Tek gördüğüm manzara ilk çocuğun çok ezildiğiydi. Ecem'in hiç ezilmeden büyümesi için istemiyordum.
Tamammm tamammm itiraf ediyorum. Kendi rahatım için istemiyordum. Tam herşeye adapte olmuşken, hızlandırmaya çalışırken, sokaklarda Ecem'le bile rahat gezmeye başlamışken, içimde bir umut işe dönmeyi yaşarken ikinci çocuk uzak geliyordu bana. Birde iki çocuğu bırakıpta nereye gidebilirsin ki? Gözüm kokuyordu. Belki Ecem biraz büyüdükten kendini kurtarmaya başladıktan sonra diyordum. Kardeşsiz olmaz diyenlerdendim ama kendi rahatım için bunu göz ardı edebilirdim.
İşte ben bunları bunları düşünürken bir mucize doğdu içimde. Mucize diyorum çünkü gerçekten öyle. İkinciyi yakın zamanda hatta hiç istemediğimizden en sağlam korunma yöntemlerinden olan spiralle korunuyorduk. Daha taktıralı sadece 8 ay olmuştu. Doktorum "En garanti korunma yöntemi. Ama her korunma yönteminde olduğu gibi küçük olsada hamile kalma ihtimalin var" demişti.
(Biliyorum telefona sarıldın doktorunu arıyorsun değil mi? HİHİHİ Korkunun ecele faydası yok canım. Olacaksa olur. İstemiyorum Aslaa Aslaa diye kendini ortaya atma. Her an her şey olabilir. :))
Bende hep diyordum ki "1/1000 ihtimali var. Olursada Allah'tan der" derim diyordum. Oldu da. Çok söylemişim herhalde.
Blogumda hep hamilelik günlüğü olsun çok istemiştim. Ama kendimin ki olacağı hiç aklıma gelmemişti.
İşte her hafta Ecem'e deftere tuttuğum günlüğümü Mucize'in günlüğünü burada tutacağım. Ecem'de neler yaşadığımı bol bol okuyarak. Belki ara yazılarda Ecem'in günlüğünüde yazabilirim. Araları azda olsa bazı şeyleri unutmuşuz.
Şimdi 8 hafta 2 günlük. Heyecanlıyım. Panik havasını attım üstümde. O panikle neler yaptım neler haftaya anlatacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder