29 Aralık 2014 Pazartesi
Ege+1: “Down Sendromu gibi”
Şubat’ın soğuğunda hastane yolundayız. Ege sarılık. Doktorun odasının önünde minicik bebekleriyle anneler ve babalar sırada.
25 Aralık 2014 Perşembe
Hilal Anne: İkinci Deneme
İlk denememizin negatif olmasından sonra birkaç ay dinlenmek istiyordum. Bedenimin ve ruhumun buna ihtiyacı olmalıydı. En azından ilk birkaç gün böyledir sanmıştım.
22 Aralık 2014 Pazartesi
Ege +1 : Ege'nin Doğum Hikayesi
36. haftaya geldiğimizde Ege ile benim için NST zamanı
gelmişti. Bu arada yeğenim dünyaya gelmişti. 2012 Kasım’ında ben önce “anne
yarısı” oldum. Bir insan evladını kendi çocuğunmuş gibi sevmek, kokusuna, tek
bir gülüşüne âşık olmak neymiş onla öğrendim.
21 Aralık 2014 Pazar
Duyduk Duymadık Demeyin Hamileyim
19 Aralık 2014 Cuma
Lal'in Süt Alerjisi: Ekmek Tarifi
2 yaş dediğin ...Cümlenin
devamını getiremedim zira düşünecek, üstüne birde ifade edecek akıl kalmadı.
Her şey için ben yaparım, sen çekil diyen küçük bir insan var evde. Ben
giyerim, içerim, açarım, kaparım hatta okurum diyor velet.
18 Aralık 2014 Perşembe
Bu Yol ‘ANNE OLMAYA’ Gider..
Bu yol ‘ANNE OLMAYA’ gider..
Genç kadın ve genç adam aşık olurlar, dillere destan düğünlerinin ardından genç kadın sabah mide bulantısı ile uyanır. Hemen takvime bakar, kadının elinde bir gebelik testi görülür, gözünden yaşlar süzülür... Ya da genç kadın hiç olmaması gereken birine aşık olur, beraber olamayacakları bellidir, bir gün kadının başı döner, bayılır, hastane de hamile olduğunu öğrenir, gözünden yaşlar süzülür...
15 Aralık 2014 Pazartesi
Biz, Ege ve +1
Ege'in anne Nur |
12 Aralık 2014 Cuma
Lal'in Süt Alerjisi: Süt Alerjisinde Neden Keçi Sütü Olmaz
Bir bebeğiniz varsa akıl
vereniniz çok olur. Kötü bir şey değil elbette fikir almak ama siz siz olun
araştırmadan bebeğiniz üstünde hiç bir şey denemeyin. Zira bebeğinizi
tuzlamanızı önerenler, karınca yağı sürün diyenler, ağzını karbonatlı su ile
silmeniz için akıl verenler ilk günden yakanıza yapışacaklar. Kötü
niyetle mi? Asla!
11 Aralık 2014 Perşembe
Hilal Anne : Zaman Çok Hızlı Geçti
Hastanaden transfer saati için aradıklarında ne hissetmem gerektiğinini bilmeyen, ne düşünmem gerektiğini bilmeyen ,hayatımın en bilinmeyenli denklemi halindeydim.
9 Aralık 2014 Salı
Ben Bu Dünyaya
Ben bu dünyaya başkalarının istekleri için değil, kendi isteklerim için geldi.
Ben bu dünyaya rahat kararlar verebilmek için geldim.
Başkalarının isteklerine göre yönlenmek zorunda değilim. Yaşayacaklarımı bir tiyatro sahnesi gibi uzaktan izleyeceklerin kararları beni ilgilendirmiyor. Benim cinnet anlarımda bana gülerek bakacakların değil kendim için yaşamak istiyorum.
Bencillik değil bu istediklerim kendini dinlemek. Harcayacağım 10 yıllık hayat çok uzun. Yaşarken o kadar zor olacak ki. Şuan ki hayatımın 1/3'ü. Düşünün bir 1/3'lük hayatınızda neler yaptığınızı? İlk okul ve orta okulu bitiriyor insan. Konuşmayı, okumayı, yazmayı, yaşamayı öğreniyor. Acılarından ders çıkartmayı, kime güvenip güvenmemeyi.
Peki sen sadece ben istiyorum diye hayatının 10 yılını belkide daha fazlasını harcar mıydın?
Bir tek hayatım var benim. Onuda kendi isteklerimle yaşamak istiyorum. Birilerine bağlı olarak değil. Kendi kararlarımı vererek. Minnet, rica ile değil kendi kendime yeterek yaşamak istiyorum. Etkilenerek değil, özgün olarak yaşamak istiyorum. İlla birileri başardı diye bende başaracağım beklensin istemiyorum. Herkesin kendi kararı ben onların kararlarına saygı duyarken benimde onlardan saygı duymalarını beklemem normal değil mi? Paylaştığım hayatı sorgulanması için paylaşmıyorum. "Şu satırları yazarken acaba bana mı laf etti?" düşünsün istemiyorum okuyanların.
Seslerinden rahatsızlık duyacağım, varlıkları hayatımda olmaları gerektiği için olan insanları istemiyorum.
Ben zorluklar, mücadeleler, savaşlar için gelmedim dünyaya. Ben kendim olmak için geldim. Sorgulanmak, yargılanmak, hesap vermek için değil. YAŞAMAK için geldim.
Kararlar zor. Hayat zor. Bırakın da kendim için yaşayım. Hep diyorum "Herkesin yaşadıkları kendine zor." İşte benimde yaşadıklarım bana zor geliyor. Daha da beni zorlamanın anlamı ne?
Ben bu dünyaya rahat kararlar verebilmek için geldim.
Başkalarının isteklerine göre yönlenmek zorunda değilim. Yaşayacaklarımı bir tiyatro sahnesi gibi uzaktan izleyeceklerin kararları beni ilgilendirmiyor. Benim cinnet anlarımda bana gülerek bakacakların değil kendim için yaşamak istiyorum.
Bencillik değil bu istediklerim kendini dinlemek. Harcayacağım 10 yıllık hayat çok uzun. Yaşarken o kadar zor olacak ki. Şuan ki hayatımın 1/3'ü. Düşünün bir 1/3'lük hayatınızda neler yaptığınızı? İlk okul ve orta okulu bitiriyor insan. Konuşmayı, okumayı, yazmayı, yaşamayı öğreniyor. Acılarından ders çıkartmayı, kime güvenip güvenmemeyi.
Peki sen sadece ben istiyorum diye hayatının 10 yılını belkide daha fazlasını harcar mıydın?
Bir tek hayatım var benim. Onuda kendi isteklerimle yaşamak istiyorum. Birilerine bağlı olarak değil. Kendi kararlarımı vererek. Minnet, rica ile değil kendi kendime yeterek yaşamak istiyorum. Etkilenerek değil, özgün olarak yaşamak istiyorum. İlla birileri başardı diye bende başaracağım beklensin istemiyorum. Herkesin kendi kararı ben onların kararlarına saygı duyarken benimde onlardan saygı duymalarını beklemem normal değil mi? Paylaştığım hayatı sorgulanması için paylaşmıyorum. "Şu satırları yazarken acaba bana mı laf etti?" düşünsün istemiyorum okuyanların.
Seslerinden rahatsızlık duyacağım, varlıkları hayatımda olmaları gerektiği için olan insanları istemiyorum.
Ben zorluklar, mücadeleler, savaşlar için gelmedim dünyaya. Ben kendim olmak için geldim. Sorgulanmak, yargılanmak, hesap vermek için değil. YAŞAMAK için geldim.
Kararlar zor. Hayat zor. Bırakın da kendim için yaşayım. Hep diyorum "Herkesin yaşadıkları kendine zor." İşte benimde yaşadıklarım bana zor geliyor. Daha da beni zorlamanın anlamı ne?
5 Aralık 2014 Cuma
Lal'in Süt Alerjisi: Mama Yok, Meme Var
Lal 2 yaşını geçen hafta
itibariyle doldurdu. 2,5 aylıkken başladığımız alerji maceramız ise hala devam
ediyor. Elbette bu süre zarfında çok yol katettik. Örneğin artık günde 100-200
mg. yoğurt,kibrit kutusu kadar peynir yiyebiliyor. Şimdi süt ve başka alerjen
besinleri deneyeceğiz sırayla.
Hayalimdeki Akçay Tatili
Son bir kaç aydır bu günlerin hayalini kuruyordum. Koca yurtdışına gidecek, Akçay'da günümüzü gün edecektik Ecem'le. O anananeye dedeye doyarken ben kendimle kalacaktım.
4 Aralık 2014 Perşembe
Hilal Anne: Tedaviye Başlamak
Tedaviye başlama zamanı gelmişti... Tüm heyecanım, tüm hayallerim, tüm korkularım, tüm sorularım ve ben.
2 Aralık 2014 Salı
Ateş Nöbeti
Gece 2 tekrar yükseliyor ateş. Dışarısı 10 dereceyken nedir bu ateş? Ben üstümde pijama ve yorganla üşüyorken, O sadece badiyle. Yinede düşmüyor.
Uyumamam lazım. Ondan yazıyorum bu satırları. Doktorlar korkmaya gerek yok, ateş çokta kötü bir şey deselerde için içimi yiyor. 2 saat içinde dudağım uçukladı.
Korkmuyorum aslında ateşten. Vücudu savaşıyor kızımın. Mücadeleci kızım benim. O bir savaşçı. Daha önce ne ateşler gördük biz onunla. Ne 40 dereceler atlattık. Korktuğum şey düşmemesi. Dirençli olması.
Sıkıca sarılsam benden dolayı yükselecek ateşi. Üşüyecekmiş gibi geliyor bana. İçim içimi yiyor. Zaman geçmiyor.
Bu gece bitmeyecek bana.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)