Lal'in Süt Alerjisi -1-

Hamilelik yoğun bir araştırma süreciydi benim için. Çok heyecanlı ve çok meraklıydım. Zaten yapı itibari ile hep öyleydim ama artık sağlam bir sorumluluk yükleniyordum ve kendime gelmeliydim.

Kitaplar,makaleler,anne-bebek blogları arasında kendimi kaybettim bu süre zarfında. Fakat hamile kafası işte... Doğuma girerken hiç bir şey bilmiyordum.Lal doğduktan sonra bildiklerimi de unuttum zaten. Buna da lohusa kafası diyelim kısaca.

İşte bu kafadan olacak ki Lal'in inek sütü proteinine alerjisi olduğunu ağzım açık dinledim doktordan. Zaten bizim annelerimiz için alerji diye bir şey yoktu. Bizim nesil survivor nesliydi ve güçlü birey ayakta kalmıştı.

Çok net hatırlarım kız kardeşimin böcek sokmasına veya sivrisineğe falan alerjisi vardı(Falan diyorum çünkü araştırılmadı). Bir sabah şişmiş bir gözle kalktığında kimse panik olmazdı. Bizimkiler için önemsiz bir detaydı ve böcek falan yürümüştür diye geçiştirilirdi. Çocuk kendi bağışıklık sistemini böyle böyle geliştirdi. Şimdi yok alerjisi falan. Ben,kardeşim,kuzenlerim sayısız örnek sunabiliriz böyle. Biz alerjik bir aileymişiz yeni anladım. Ve Lal'e itinayla taşımışım bu genleri.

Lal'in ilk ayında kaşında ufak bir dermatit belirmişti. Doktorumuz şüphelenmiş olacak ki süt ürünlerini kesmemi istedi. Fakat alerjiden falan bahsetmeyince bütün cahilliğim ve lohusa kafamla peynire,keke, böreğe yumuldum. Süt zaten içmiyordum ve bu bana yeterli gelmişti.

Peki başka belirti yok muydu? Elbette vardı ama bütün bu belirtiler sanki tüm bebeklerde de vardı. Mesela beslenme sonrası kusma (sizden önce anne olmuş bütün kadınlar der ki'bütün bebekler kusar'), gaz sancısı ve ağlama(sizden önce anne olmuş bütün kadınlar derki'bütün bebeklerin gazı olur'). Hal böyle olunca ve tabii alerjinin bu kadar yaygın bir şey olduğunu bilmeyince aklınızın ucundan dahi geçmiyor bebeğinizin sorunu olabileceği. Ama işte Lal'i o kadar rahatsız ediyormuşum ki yediklerimle sonradan anladım.

Bir akşamüstü bezini açmamla şok olmam bir oldu. Mukuslu,sümüksü kakayla sık karşılaşıyordum son zamanlarda (ki bu hiç normal değil) şimdi üstüne birde kan eklenmişti. Çok korktum elbette. Hemen eşimi ve arkasından doktorumuzu aradım. Doktorumuz zaten telefonda teşhisi koymuştu. Ama tabii ki pediatrik gastroenterolog ve alerji uzmanları arandı hemen. Muayeneler ve testler yapıldı. Alerjiyle mücadelemiz böyle başladı işte ve hala devam ediyor. 2,5 aylıktan 2 yaşına kadar pek çok şey öğrendim. Aklınıza gelemeyecek kadar alerjenle dolu çevremiz, hele yediklerimiz.

Ben bizim geçtiğimiz yolları paylaşacağım sizinle. Elbette bu konuyla ilgili pek çok kaynak var ama benimkisi sadece bir anne deneyimi olacak. Tabi  ben sizden neler öğreneceğim kim bilir.

Annelik büyülü bir yol. O yol bazen engebeli maalesef. Ama deneyimler en kıymetli ışık bu yolda.

Birbirimize ışık tutmak dileğiyle

Sevgiler

Elif