26 Şubat 2016 Cuma

Kim Bu Mucizenin Annesi : 17. Hafta

    

  Amniyosentez işleminden sonra günler öncesindeki fırtınalara nispeten daha dingin, daha sakin geçmeye başladı. Daha dikkat eder oldum hal ve hareketlerime. İşlemin risklerinin verdiği tedirginlik devam ediyor.


        İşlem sonrası doktor 2 hafta sonra için randevu alıp gelin sonuç çıkar o zamana demişti. Bunları derken bir de eğer sonuç kotu çıkarsa sizi bir hafta sonra ararlar da dedi. Gebelik sonlandırma kararı alınacaksa süreci hızlandırmak için herhalde diye bir yorum yaptım kendi kendime. Başka bir sebep gelmedi aklıma. 17.hafta az biraz da telefonum çalar mi endişesine de sahipti. Neyse ki çalmadı telefonum.




          Doktorun gelin dediği perşembe öncesinde dahiliye kontrolüm vardi. Bir öncekinden bu yana ağız kuruluğu şikayetim ortaya çıkmıştı. Ondan bahsettim doktoruma. Zaten az şekerli bir insan olduğumdan önemle dikkate aldı bu derdimi. Allah ne verdiyse yazdı : açlık kan şekeri, tokluk kan şekeri, demir depoları, B12 vitamini... Tek tüp kanla kurtaramadım bu ay. Açlık ve tokluk kan şekerlerim iyi çıktı. B12 vitaminim alt sınıra yakın çıktı ki bir numarayı emzirirken iliğimi kemiğimi kurutmuştu da tüketmişti kaynaklarımı zaten. Şaşırmadım bu sonuca. İlaç listeme B12'yi de eklemiş olduk. Demir depolarım iyi çıktı. Bu sonuçlara göre kadın doğum uzmanın demir hapı yazmasına gerek yok dedi. Ayy bir de o çıkarsa her o gün hap içmiş olacağım herhalde. Dahiliye ve tiroit cephesinde her şey yolundaydı.




            O büyük perşembe gelmişti. Yine ayni kadro eşim ve ben düştük hastane yoluna. Sıram geldi, girdim doktorun yanına. Ama ellerim bomboş, yüreğimde bir sizi : sonuçlar çıkmamış!!! Bebeğin hareketlerinde bir azalma, gariplik hissedersen hemen gelin yoksa haftaya gelin dedi. İyi de bebeğin hareketlerini gariplik var diyecek kadar çok hissetmiyorum ki! Bunu söyleyince ultrasonda bakalım dedi. Baktı, gerekli ölçümleri yaptı. Her şey yolundaydı. Sonucu almak için laboratuvarın numarasını istedim, adını verdi arayın çıkınca  görüşelim dedi. Büktük boynu, çıktık hastaneden. Ertesi gün eşim aradı laboratuvarı. Yanlış yönlendirildiğimizi söylemiş telefondaki yetkili kişi. 25 günde anca çıkar, 4-5 gün sonra arayın demiş.




              Bir adım daha yaklaştık sonuca. Sanki elimizi uzatsak zarfı tutturuverecekmişler gibi elimize ama bir engel daha çıktı


Son 5 gün... 

Sonrası ya tamam ya devam...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...