10 Ekim 2015 Cumartesi

Lohusa Halleri # 6 : Kardeş Şart Mı?


Son bir kaç gündür "Kardeş şart mı?" sorusunu soruyorum kendime. İnternette çok çocuklu annelerin hashtaglarını görüyorum. Konu komşu "Amann iyi ki yaptın. Ne güzel kardeşi var" diyor.

Diyeceksiniz ki bu soruyu sormak için geç kalmadın mı?

Kaldım.

Mucizem aniden gelince buna kafa yormaya gereksiz bulmuştum kendimce. Düşünüp düşünüp istediğim sonuca ulaşmazsam bunalmaktan korkmuştum. İstemediğim sonuçla nasıl başa çıkacağımı bilmiyordum.



Abla olan tarafımdan bakınca Kardeş Şart! Kardeşim Ecem doğuncaya kadar kalbimin tahtına sahipti. Tek başına iktidarda oturuyordu. Ecem ve Burak'ın gelişiyle koalisyon kurup oturuyorlar. Sabah onun ilk sesini duymalıydım. "Abla" diyen heyecanlı sesi beni uyandırıyordu sanki. Kocamdan önce ondan haber almak iyi geliyordu bana. Ona sarılınca kucağımda başka yer kalmıyor. Sanki bu hayatta o bana yetecek gibi gelir. Ecem hamile kaldım. Bir an beni yalnız bırakmadı. Ecem doğdu yanımda bir tek onun olmasını istedim. Burak'a hamile kaldığımı öğrendiğimde ona sarılarak ağladım. Bir tek ona bakınca ağzımın düğümü çözüldü.

Öyle yoğun duygularım var ki ona karşı kardeşim hayatımda kesin şartım.

Yani Kardeş Şart!

Anne olarak bakınca "Kardeş şart mı?" sorusuna... 2.5 ay oldu iki çocukla hayatım. Net cevap veremeyebilirim. Hatta bu yazıyı yazarken sonucuna ulaşabilirim.

Çok zor iki çocuk. Yorucu. Ben ailemin ve kocamın desteğiyle rahat geçiriyorum bir çok anneye göre. İki çocuğun sorumluğu onlar ne yaparsa yapsın benim üstümde. Yani alıp emziremeyeceklerine ya da altına kaçırmış, kendini oradan oraya atan "Anneeem beni tuvalete götürecekkkk!!" diye ağlayan çocuğa benim dışımda kimse müdahale edemeyeceği için bu normal bir durum. Kanıksıyorum artık. Hatta kendimi Batman gibi hissediyorum. Geliyorum ve olay çözüme bir tek göz yaşı akmadan çözülüyor.

Bu olumsuz yönleri bir çok örnekle açıklayabilirim. Hatta sayfalar dolusu yazabilirim.

Bunların pratikliğim arttıkça ve onlar büyüdükçe azalacağına eminim. Burak ağlayınca Ecem'in eline veriyorum çıngırakı başlıyor oynamaya Burak çıngırak sesini duyunca susuyor. Sonuç Ecem mutlu, Burak mutlu. Hatta öyle ki Burak'ın ağlamasını duyan, uyuyan Ecem uyanıp çıngırakla dans etmeye başlıyor. Burak susuyor, Ecem tekrar uyuyor.

Yine kardeş yönüne kaydım. Farkettim ve anne yönüne dönüyorum.

Evet anne içinde şart. Size ikinci kez koşulsuz seven ve her anında hep yanında olmanızı isteyen, sizin egolarınızı şişirecek, sizi poh pohlayacak biri daha.

"Anne sen bu dünyadaki en güzel kadınsın" diye bakan kocaman boncuk gözlü bir erkeğin iltifatlarına ne kadar mutlu olacağınızı düşünün.

Sizin için kıskançlık krizlerine giren insanlar olduğunu hayal edin.

Kendinizi nasıl hissedersiniz. Harika değil mi?

Evet ben kendimi harika hissediyorum. Yorgunluğu ne olursa olsun. İleride peşlerinde koşmaktan bayılsam da... Arada yalnız olsam ne güzel diye düşünsem de.. Cinnete iki kala kendimi sakinleştirirken bulsam da... Ağlayan iki çocuk arasında ağlarken aynada kendimi görsem de... Gözaltı kapatıcısız sokağa çıkmayan ben, vitrindeki mor göz altalarımı görüp ağlasam da... Hayatımda hiç türk dizisi olmasa da... Memelerim keçi memesi gibi olsa da... Gecede 4 kez uyansam da... Kendimi hiç bir neden yokken ağlarken bulsam da... Ağlayan çocuk seslerinden telefonda konuşamasam da... Boş boş bakarak saatler geçirsem de...

Sonuç neymiş Kardeş Şartmış



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...