Zor geçen bir haftanın ardından hastaneye gittim. Doktor iki gün demişti ama ben klasik türk mantığı garanti olsun diye bir hafta bekledim.
Gebe polikliniğe giriş yapıldı. Gebelik testi ile birlikte gebelik başlangıcında yapılan tüm tetkikler yapıldı. Kan vermek için işlemleri yapan kişi genelik testinin sonucunu gün içinde, diğer testlerin sonuçlarının bir hafta içinde alabileceğimi söyledi. Bununla beraber tutuşturdu elime 5 tane tüp.
Sıram geldi, geçtim koltuğa... Bu yaşıma kadar bir hamlede bulunan damarı bulamadı hemşire. İğnenin ucu kolumda bir sağ yapıyor olmuyor, sol yapıyor olmuyor.
Aslında aksilikler o an başladı. Yazınca farkettim, yaşananları. Sağ kolumda başarıya ulaşamayınca, sol koluma geçti. Bir hafta önceki iğne izinden girince şıpır şıpır akmaya başladı kanlar.
Benim hamilelik menopozun ön izleme hali gibi. İleride menopoza girince hiç zorluk çekmeyeceğim. İlk gebeliğimde çevremdeki herkes üşürken, ben ter dökerdim. Özellikle belediye otobüslerinde garip garip bakarlardı. Bir keresinde yine çok terlemiştim, sabahın ayazında işe gidiyorum. Çantamdan rastgele bir mendil çıkarıp terimi silmiştim. Meğersem mentollü mendilmiş. Yol boyunca yandığımı çok iyi hatırlıyorum. Ne zaman mentollü mendil görsem acı acı gülerim.
Kan verdikten sonra işe geri dönmek istemedim. Çeşitli etkinliklerle günü tamamladım. Ama aklım hep sonuçtaydı. Protokol numarasıyla hastanenin internet sitesindeydim. Sayemde tıklanma rekorları kırdı, hastanenin sitesi. Ama nafile... Aksilikler devam ediyordu. Bir hafta içinde çıkacaklar dahil tüm sonuç var. BetaHCG yok.
O gün, o akşam, o gece bitti. Nasıl bitti, ne haldeyim, ne düşündüm muamma. Ertesi sabah en felaket senaryolarına uyandık. Tekrar kontrol ettik. Sonunda uzun bekleyiş bitmişti. 403'den 4980'e .
Hey yavrum hey! Duysun bütün dünya HAMİLEYİM!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder