Blw Tembel Anne İşidir

Blw candır.

Blw tembel anne işidir. 

Blw kutsaldır.

Severim kız seni Blw. 

Blw bir öğretidir. 

Blw bebeğin annesinden aldığı ilk özgürlüktür.

Blw özgürlüktür. 

Blw için çok başlık atabilirim. Seviyorum ne yapayım?

Ecem'de tanıştım bu tanımla. Daha önce söyleselerdi FRPnin bir kolu falan sanırdım herhalde. Onu öğrenmem oyun grubunu öğrenmem gibi oldu. Kulaktan kulağa... 

Biz Ecem'de çok bodozlama geçince ek gıdaya, şok yaşamıştım. Şimdi farkediyorum ki Ecem ilk tadımlarını baya porsiyonluk yemekler olarak yaptı. Hatta büyük bir kısmını hatırlamıyorum. O dönem annem ve kardeşim ilgilenmişti hep. Onlar yedirip onlar içirmişti. Ben onun ağlama seslerini duyup da sütün artmasın diye arka oda bekliyordum. 

Sevipte bir daha kavuşamadığı memesinden bir öğünde ayrılınca böyle olmuştu. 

Doktor bana "Artık emziremezsin." dediğinde ağlayarak bir yere oturduk. Ben ağlıyorum. Hıçkırarak.. Bir baktım ki annem patates kızartmasının içini yediriyor Ecem'e. 

Neysee mazi ve hala atlatamadığımdan yazamıyorum o yazıları. 

Ben kendime toparlayıp nasıl yedireceğim derdine düşünce şuanda ikinci gebeliğini blogta yazan Sinem BLWyi gösterdi. "Veriyorsun eline yiyor." dedi. 

Neeee??? 

Ezmeden mi???

Sonra Ecem'in cici annesi Neslihan verdi gazı ve Ecem ilk simitle tanıştı. Baktım boğulmuyor. Neslihan "Panik yaparsan, çocuk yemekten kaçınır." dedi. Kuzey'den örnek verdi. Kuzey maşallah tombiş tombiş bir çocuk. Hem anne sütünü hemde ek gıdayı sorunsuz yiyordu. Kendi kendine yerken de boğulmamıştı bu güne kadar. Gayet iştahlı ellerinden akarak yiyordu.

Doktorumuz da besinleri karıştırmadan yedirmemi söylüyordu ama iş işten geçmişti. Çünkü annem herşeyi bir birine karıştırarak yedirmeye alıştırmıştı. 

Bir kahvaltıda Sinem'in kızı Bennu'yla birlikteyken daha keyif alarak yediğini gördüm. Ecem yediği bulamaçken Bennu adam akıllı yiyordu aynı Kuzey gibi. Bendeydi yani hata. Bir süre bulamaça devam ettim ama eline ekmeği, peyniri, domatesi verdim durdum. Ne biliyim aç kalacak diye korkuyordum herhalde. Çünkü iki ay boyunca hiç kilo almamıştı.  

Baktım yiyor ve bir şey boğazına takıldığında başının çaresine bakıyor tosta geçtim. İşte o andan itibaren BLW nin dibine kadar yaşadık. 

Şimdi böyle anlatırken çok uzun bir süreymiş gibi geliyor ama bu olanların hepsi 1 hafta içinde oldu. 3 öğün ve 3 ara öğün olunca hızlı bir şekilde tecrübe ediyor insan. 

Anneme göre ortalığı bok götürüyordu ama bizim için çok eğlenceliydi. O yerken ben onu çekiyordum. O kulakların içine kadar yemenin keyfini yaşıyordu. 

Blw nedir derseniz? 

Blw ek gıdaya geçen bebeğin kendi kendine yemeğini yemesidir. 

Blw'yi bebeğinize hazırlamakta çok kolay. Mevsimine uygun sebzeleri onun yiyebileceği boyutta kesip, bu küp küp olur, parmak parmak olur, size kalmış bu durum,  damakta ezilecek kıvama gelinceye kadar haşlıyorsunuz. Veriyorsunuz yiyor. Bu kadar. Bitti..

Küçük taneli gıdalar vermekten kaçınmak gerekiyor. Bezelye, nohut gibi. Bebek bir süre sonra beklediğinizden daha iyi bir şekilde çözüyor işi. Zaten anlarsınız sonra verebilirsiniz. Ama benim kaçındığım bir durum. 

Blw tehlikeli bir durum mudur? Bence değil. Tabi ki eline ilk verdiğinizde olması gerektiğinden daha fazla ağzına sokacaktır. Hatta biraz tıkanırmış gibi olacak gözleri büyüyecek. Ama o küçük bir kahraman başının çaresine bakacak. Biz onu yönlendirmek için varız. Duruma hemen müdahale edebiliriz. Gıdaları verirken eline hiç yanından ayrılmamakta fayda var. Ben gözlerimi kırmadan Burak'ın nasıl yediğini izliyorum. Yani ne olur ne olmaz! Ben yedirirken bile herhangi birşey yaşayabilir. Hatta ben onun yutma ve ağzının kapasitesini bilmediğimden olduğunda daha fazla verip tehlikeye sokabilirim. 

Bu tip durumda karşılaştığımda sakin bir şekilde mama sandalyesinden alıp başı aşağıya gelecek bir şekilde sırtına vuruyorum. Bu benim anlık bir paniğimden ya da çevremdekilerin "Ay gidiyor çocuk." tepkilerinden dolayı oluyor. 

Tabi her konuda abartan anneler olduğu gibi bu konuda abarttan anneler çok. Ben orta kararlı BLWciyim. 

Sıvı gıdaların kavanoz ya da pipetle verilmesi bana garip geliyor. Çorba benim için önemli. O da kaşıkla yenmesi gereken bir şeymiş gibi geliyor bana. Yani tarhana çorbasını bardakla vermek bana değişik geliyor. O yüzden buna da çözüm buldum. Çorbalarını yoğun yapıyorum. İlk kendim yediriyorum sonra kaşığı eline verip kendi kendine kaşıkla yemesini sağlıyorum. Becerebiliyor mu? Hayır! Ama denemekten vazgeçmiyorum. Çünkü Ecem'de çok faydasını gördüm. 

Ecem 11 aylıktı çatalı kendi kullanabiliyordu. 15 aylıkken koyu bir çorbayı kendi kendine döke saça da olsa yemeği becerebiliyordu. Bu Burak'ta böyle kolay olmayacağını düşünüyorum. Nedense kaşık konusunda pek istekli değil. Ama iki elle şapırdata şapırdata yemek konusunda oldukça iddialı.  

Tembel anne işidir dememe gelirsek. Siz onun eline yemeğini verip o kendi kendine yerken siz de kendi yemeğinizi yiyebilirsiniz. Bulaşık makinası boşaltıp doldurabilirsiniz. Telefonda lak lak yapabilirsiniz. Sosyal medya da sörf yapabilirsiniz. Ya da sadece onu izleyip videoyusunu çekebilirsiniz. Çünkü iki elinizde özgür :)

BLW tarifleri ve daha ayrıntılı bilgi için BLW Türkiye Facebook grubuna bakabilirsiniz.