9 Ocak 2015 Cuma

Lal Alerji : VOL: Bilmem Kaç


Kendi çocukluğumu düşünüyorum birkaç gündür ve ne kadar farklı olduğuna şaşırıyorum hayatın. Evet biz öyle çok psikolojimiz düşünülerek, pedagoglara danışılarak büyümedik ama mutlu, duyarlı ve vicdanlı çocuklardık pek çoğumuz.


Şimdi öyle değil mi çocuklar?
Değil demek vicdansızlık olur. En nihayetinde biz yetiştiriyoruz. Duyarsız bu çocuklar desek dönüp kendimize bakmamız gerekir önce. Yalnızca doğal akışında bir şey öğretemiyoruz. Hayatı didaktik bir şekilde anlatıyoruz çocuklara. Bizim çocukluğumuzun kuralları işlemiyor artık. 

Örneğin biz diğer çocuklarla paylaşamayacağımız yiyeceği yemezdik öyle ulu orta. Zaten okulda bir gevrek alma hakkımız olurdu da, o gevrekte yeri gelir on parçaya bölünürdü. Doktor çocuğu da vardı, kapıcı çocuğu da aynı sınıfta ve hepsi aynı şeyi yerdi. 

Son günlerde Lal'in burnunun dibinde yiyemeyeceği şeyleri çocuğuna yediren annelere maruz kalıyorum sıklıkla. Laliko yutkunuyor da yutkunuyor. Gel de anlat çocuğa. Yanımda Lal için yiyecek taşımayı adet edinmiş ben yeri geliyor artık kandıramıyorum çocuğu.

Bütün bunların yanında geçtiğimiz haftalarda, parkın ortasında, on-on beş çocuğun içinde çocuğuna çekinmeden muz yediren anne de gördüm ya ne diyeyim artık ? Yahu arkadaş evet hepimiz çocuğumuz yesin istiyoruz ama gerek var mı kaydıraktan kayarken herhangi bir şey yemesine?

 Lal tabii diğer çocuklar gibi muz diye tutturdu.Yanımda yok, gel gidelim alalım diyorum. Çocuk işte ne parkı bırakmak istiyor ne muzdan vazgeçiyor. Lal gibi birkaç çocuk daha yedi bitirdi annelerini. Bu arada bizim muz aşığı annede ne bir utanma ne bir sıkılma. 

Ben Lal'i eve götürüp eline bir muz verebildim. Peki ya o annelerden bunu yapamayacak olan varsa? Bu soruyu umarım birgün o annede kendine sormayı başarabilir!

Bir diğer konu ise okula gönderilen yiyecekler. Çikolata dağıtan var, lolipop dağıtan var. Var da var yani. Birincisi Lal gibi alerjik pek çok çocuk var. Sadece süt alerjisinden bahsetmiyorum. Pek çok besin alerjisi türü var. İkincisi bir okul öncesi kurumda çikolata, şeker, cips ve türevleri dağıtılamaz!
Ben Lal'e içinde süt bulunmasa dahi hazır ve şekerli gıda vermek istemiyorum.Ve benim dışımda biri tarafından bu tür yiyeceklerin çocuğuma sunulmasını da istemiyorum.


Diyeceğim o ki empati anneler. Biraz empati. Tamam hepimiz seviyoruz çocuğumuzu ama diğer çocuklara ve annelere de biraz saygı. Beğenmediğimiz çocukluğumuzda ders alınacak yerler de var bakın.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...